dr Renata Konieczna-Woźniak
16 grudnia 2013 w Baza
Konieczna-Woźniak R., Uniwersytety Trzeciego Wieku w Polsce. Profilaktyczne aspekty edukacji seniorów, wyd. Eruditus, Poznań 2001.
Konieczna-Woźniak R., Zaangażowanie ludzi starszych w przekaz międzypokoleniowy, [w:] Konieczna Woźniak R. (red.), Dorosłość wobec starości. Oczekiwania-Radości-Dylematy, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2008, s. 305-313.
Konieczna-Woźniak R., Całożyciowe uczenie się z perspektywy zmieniającej się dorosłości człowieka i integracji pokoleń, [w:] Bugajska B. (red.), Młodość i starość. Integracja pokoleń, Szczecin 2010, s. 145-157.
Konieczna-Woźniak R., Komunikacja interpersonalna w rodzinie a funkcjonowanie w niej człowieka starszego, „Studia Edukacyjne”, 13/2010, Wydawnictwo Naukowe UAM, s. 63-75.
Konieczna-Woźniak R., Czas życia czasem uczenia się, [w:] Cybal-Michalska A., Segiet W., Kopeć D. (red.), Studia z pedagogiki i nauk pogranicza, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2011, s. 325-336.
Konieczna-Woźniak R., Znaki czasu starości, [w:] Fabiś A., Muszyński M. (red.), Społeczne wymiary starzenia się, Biblioteka Gerontologii Społecznej, Bielsko-Biała 2011, s. 173-183.
Starość i towarzyszące jej zjawiska, choć nadal mało obecne w przestrzeni współczesnego życia, zaczynają być pokazywane w korzystniejszej perspektywie. Wydaje, że obecnie starzenie się spowolniło swoje tempo. Jest to zasługą zabiegów podejmowanych przez osoby starsze – rosnącą aktywnością seniorów związaną z wydłużającą się średnią długością życia, samoorganizowaniem się grup senioralnych, udziałem w wolontariacie, w inicjatywach lokalnych, obecnością w świecie informacji na portalach społecznościowych i forach dyskusyjnych, w e-sklepach, e-bankach i e-edukacji. Dostrzega się też większą dbałość seniorów o własny wizerunek, wydłużający się czas aktywności zawodowej, całożyciowe uczenie się, czy publiczne dyskutowanie tematów uznawanych wcześniej za tabu, chociażby takich, jak seksualność osób starszych. W artykule opisano także wyniki dydaktycznego doświadczenia, którego celem było zachęcenie studentów do refleksji na temat późnej dorosłości i ujawnienia ich sposobów postrzegania tego okresu życia.
Konieczna-Woźniak R., Uczenie się ludzi dorosłych poprzez ich zainteresowania wolnoczasowe, „Edukacja Dorosłych”, nr 2 (65)/2011, Społeczno-kulturowe przestrzenie uczenia się ludzi dorosłych, Półrocznik Akademickiego Towarzystwa Andragogicznego, s. 111-124.
Zainteresowania i zamiłowania ludzi dorosłych motywują ich do aktywności edukacyjnej, która stymuluje rozwój człowieka. Uczenie się dorosłych wynikające z ich wolnoczasowych zainteresowań ma najczęściej autoteliczny charakter i generowane jest za sprawą motywacji wewnętrznej. Z różnorodnych badań wynika, iż współcześnie zmieniają się źródła pozyskiwania wiedzy i informacji oraz same treści zainteresowań dorosłych. Przeobrażeniom ulegają też sposoby realizacji zainteresowań. Wykorzystywane są nowoczesne technologie, Internet oraz inne media. Niepokojące może być jednak to, że współcześnie dorośli dość często wybierają aktywność samotniczą a media w silny sposób kreują, czy nawet narzucają sposoby spędzania czasu wolnego ludziom dorosłym.
Konieczna-Woźniak R., „Odmłodzona” starość – implikacje podmiotowe i społeczne, „Studia Edukacyjne”, 21/2012, Wydawnictwo Naukowe UAM, s. 249-262.
Artykuł dotyczy problemu przeżywania starzenia się i starości w świecie promującym młodość. Juwenalizacja życia wpływa na dyskryminację i wykluczenie ludzi starszych. Zjawisko to generuje konieczność adaptacji osób starszych do różnorodnych aspektów współczesnego świata, przykładowo, zmian na rynku pracy, konsumpcji, w obszarze mediów, itp. Kult młodości prowadzi również do eksponowania cielesności, tworzenia tzw. „społeczeństwa somatycznego” (somatic society). Współczesność, oprócz szeregu zagrożeń dla pozycji społecznej człowieka starszego, stwarza jednak też szanse dla jego całożyciowego rozwoju. Ludzie starsi zaczynają liczniej uczestniczyć w życiu społecznym, uczą się, podróżują, decydują o zachowaniach konsumenckich, coraz liczniej wybierają aktywne style życia.